Op 14 februari jl. werd auteur Kees Sluys 75 jaar. Hij vierde dat vier dagen later met een borrel bij café Blek in Amsterdam. Daar werd ook een bijzonder boek gepresenteerd: met zijn leesherinneringen.
Kees Sluys beschrijft in De ingedikte boekenkast vijftig boeken die op hem grote indruk hebben gemaakt. Geen absolute top-50, maar het komt er wel in de buurt. Hij schrijft over de aanschaf, over herinneringen en haalt anekdotes op – over de schrijvers en zijn eigen leven.
In de inleiding komen we te weten dat hij ongeveer drieduizend boeken heeft. Hij schrijft er ook:
De meeste boeken zijn natuurlijk gewoon consumptieartikelen als alle andere consumptieartikelen.
En wat hij wel en niet las:
(…) zijn er ook welbewuste lacunes. Toen in de jaren zeventig tergend veel jongelui met Tolkiens ‘In de ban van de ring’ onder de arm liepen, gaf ik bewust niet thuis. En tot op de dag van vandaag niet gelezen. Wilde ik niet deel uitmaken van zo’n ‘sprookjesboekachtige’ gemeenschap? Wilde ik geen deel uitmaken van ‘de massa’? Was het niet ‘echt’ genoeg?
Camus, Sartre – ook van die namen. Ik las ze niet. Nog niet. Dat kwam nog wel een keer. Niet dus.(…)
Zo herkenbaar voor mij, die echter wel 24 jaar jonger is dan Kees.
Verderop:
Wat je leest, wordt niet zelden bepaald door modes. En daar ben ik natuurlijk ook niet onbevattelijk voor. Begin jaren zeventig verliet ik mij, met ‘onkritiese’ bewondering op de auroriteit van Jan Foudraine met zijn anti-psychiatrie-bestseller ‘Wie is van hout…”
Ik zie Kees’ woorden. Stomtoevallig was ik kort voor zijn verjaardag en boek dus in datzelfde Wie is van hout… begonnen. Tot nu toe vind ik dat een goed boek. Onder meer vanwege de oprechte aandacht van Foudraine voor zijn patiënten en omdat hij de patiënt, zichzelf én het systeem onderzoekt.
Hier de eerste pagina van de inhoudsopgave van De ingedikte boekenkast. Die doet me plezier:
Een fragment uit Sluys’ stuk over Gracians Handorakel en de kunst van de voorzichtigheid:
Ook de door Kees en mij bewonderde filosoof Wim Rietdijk komt in het boek voor. Hier leest u Kees’ grote stuk over Rietdijks werk. Ikzelf kwam in aanraking met deze filosoof door de VPRO-gids of door Rietdijks boek Wetenschap als bevrijding (1997); Kees op andere wijze. Rietdijk schreef het prachtige De contra-revolutie tegen de rede (delen 1 en 2).
Kees citeert gretig uit Rietdijks ‘lichtkogels’, een soort aforismen:
In De ingedikte boekenkast zien we driemaal Theo Kars, eenmaal een Boudewijn van Houten. En… E.M. Cioran, die door diezelfde Van Houten bewonderd en geregeld geciteerd wordt.
Dan zag ik in De ingedikte boekenkast mijzelf twee keer genoemd. Zoals in de rol van primeurjager/-oppakker:
(Ik kon de foto niet gelikter krijgen. Heerlijk…)
Bovenstaande pagina verwijst naar dit bericht op mijn site. Ik kwam met het veelgelezen nieuws van Kars’ overlijden enkele dagen voor de papieren krant.
De ingedikte boekenkast: leesherinneringen werd die bewuste zondag de 18e rond een uur of zes dus feestelijk gepresenteerd. Kees nam het woord, andere mensen spraken, en oud-VPRO-collega Anton de Goede vertelde met smaak over hoe Kees een eigen smaak had. Eentje, buiten ‘de linkse VPRO-kerk’.
Kees kreeg nog een klein boekenkastje en een fikse stapel boeken van diverse aanwezigen.
Wie weet zit daar nummer 51 tussen.
De ingedikte boekenkast: leesherinneringen / Kees Sluys. – Uitg. 32B, 185 pag.
Verkrijgbaar bij boekhandel Van Rossum, Beethovenstraat Amsterdam; bij de Linnaeus boekhandel in Amsterdam Oost aan de Middenweg en bij Blankevoort in Amstelveen. Prijs: 17,50 euro.
En via ksluys@ziggo.nl – 20,00 euro incl. bezorgkosten.
.
Ontdek meer van Renzo Verwer, blogger/auteur
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Renzo Verwer, blogger/auteur 