Buurtzorgt, een organisatie voor psychiatrische zorg, belooft gelukkig geen wonderen. Zie bijvoorbeeld het fragment hierboven.
BuurtzorgT bestaat in 2024 alweer tien jaar. Vorig jaar verscheen een boek met een beschrijving van de geschiedenis van de tent, de visie op de organisatie zelf en op de patiënten. BuurtzorgT is een platte organisatie met korte lijnen, ook met de buitenwereld. En zelfs in tijden van lange GGZ-wachtlijsten heeft ze korte wachttijden, soms maar van 1 of 2 weken. Ik wachtte bij BuurtzorgT ooit zes weken op behandeling; die wachttijd was de moeite waard!
We zien realisme en idealisme tegelijkertijd in de inleiding van het boek:
Op GGZTotaal.nl stond al een korte recensie, waarvan mij deze passage bijbleef:
Het klinkt allemaal wel erg mooi. Zeker het hoofdstuk waarin de bestuurders met elkaar in gesprek zijn, komt op mij vooral over als pluimstrijkerij.
Dat is vriendelijk gezegd. Het boek is als geheel soms veel te pluimstrijkerig. Er is wel heel veel aandacht voor de organisatie. Dat mag in een herdenkingsboek, een managementboek, een ideeënboek of hoe je dit ook wilt noemen, dat besef ik.
Die aandacht is ergens ook logisch.
Er is ook veel interesse en bekommernis voor de patiënt bij BuurtzorgT, dat heb ik ook zelf mogen ervaren. Zo had ik er mijn beste behandelaar ooit.
‘Buurtzorgt: thuis in de psychiatrie’ gaat wel veel OVER de patiënt gelukkig. Enkele passages (de bladspiegel is moeilijk te fotograferen, de tekst KAN soms ietsje onduidelijk zijn):
Je zou echter willen dat diezelfde belangrijke patiënt in het boek eens zelf, direct sprekend, aan het woord kwam.
Je moet natuurlijk een boek beoordelen op wat er WEL in staat, dat doe ik ook, maar dit is wel een gemis!
Uiteraard ‘moet’ BuurtzorgT als organisatie doorgaan zoals zij nu werkt. Geen groot management, geen receptionist of grote administratieve afdelingen. Veel vrijheid voor de medewerkers:
De medewerkers zijn allround en de teams doen het meeste werk – van administratie tot verwijzen etc.- zelf. Binnen het team. Zo zal BuurtzorgT vermoedelijk ook blijven werken, want dat is haar USP.
En bij het lezen van bepaalde passages vroeg ik me af:
‘Pakken de psychiaters en behandelaren zelf de stofzuiger, is er corvee, of huren ze dat wel in?’ 🙂
Gekscherend, maar toch.
BuurtzorgT zal waarschijnlijk de komende jaren nog meer groeien en tevens zo kleinschalig mogelijk blijven moeten blijven.
De organisatie kan daarvoor wellicht inspiratie halen uit de zelfsturende en zelfsplitsende teams van Eckart Wintzens BSO, beschreven in dit boek uit 2007:
Spannend…
Nico Moleman, Jos de Blok en Joost Bijlsma: BuurtzorgT: Thuis in de psychiatrie. Onze ziel in tien symbolen. Uitgeverij BuurtzorgT, 2023. 200 p. € 25,-
Ontdek meer van Renzo Verwer, blogger/auteur
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Renzo Verwer, blogger/auteur 