Het klassieke voorjaar bij de heren wielrenners stond in het teken van lange, winnende solo’s. Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar reden, ieder in andere koersen, hun tegenstanders op een hoop.
Ging het makkelijk? Dat weten alleen zijzelf.
Waren de wedstrijden zo heroïsch, boeiend, saai? Dat ligt eraan welke bril je opzet.
Zondagmiddag appte iemand me: ‘Pogi rijdt weg en blijft weg, idd saai.’
Wielercommentator en oud-renner Stef Clement beklaagt zich op de NOS-site:
Het waren bijna demonstraties. De spanning was vaak ver te zoeken. Kijk, een lange solo an sich vind ik helemaal niet erg. Maar we moeten wel constateren dat de echte tegenstand ontbrak. De grote clashes, op het puntje van de bank hebben we wel gemist.
Het is al langer bekend: de komst van de rechtstreekse televisie-uitzendingen heeft het wielrennen en de wielerverslaggeving veranderd. In zijn boek Het zweet der goden (1990) schrijft socioloog Benjo Maso al over die lange, winnende solo’s:
Merckx’ manier van rijden zou ongetwijfeld veel beter gepast hebben in de periode dat sportliefhebbers het wielrennen op de weg alleen via de geschreven pers konden volgen. Wedstrijden die via de televisie te volgen zijn, bezitten alleen spanning en dramatiek wanneer de kanshebbers zich in elkaars nabijheid bevinden. Het duel tussen Anquetil en Poulidor op de Puy de Dôme is een televisieklassieker geworden, omdat beide renners voortdurend samen in beeld waren en elkaar minutenlang geen centimeter toegaven. De meest legendarische wedstrijden uit het preperstijdperk hadden een heel ander verloop. Coppi’s reputatie berustte in de eerste plaats op zijn lange soloritten waarin hij zijn concurrenten op steeds grotere achterstand zette. Het waren deze overwinningen die de journalisten tot hun meest epische beschrijvingen verleidden. (…) Toch valt er niet aan te twijfelen dat een televisieverslag van deze heroïsche (etappe) uiterst eentonig geweest zou zijn. Want helaas leveren de mooiste overwinningen vaak de saaiste beelden op.
De mooiste overwinningen, de saaiste beelden! Niet voor niets pakt de NOS de handdoek op en zoekt het heroïsche in een verhaal over wielerfotografen: https://nos.nl/artikel/2517818-het-wielervoorjaar-door-de-lens-van-fotografenkoppel-gruber-mathieu-was-overal
Ontdek meer van Renzo Verwer, blogger/auteur
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Renzo Verwer, blogger/auteur 