Eberhard van der Laan is overleden. Er kwamen enkele gedachten bij me op.
Ik was geen fan van ’s mans beleid. Ik waardeerde dat hij geregeld met de poten in de modder stond, maar ik begreep dat hij de gemeenteraad nogal eens voor het lapje hield:
“Het is inmiddels een patroon geworden, zo blijkt uit gesprekken in de gangen van het stadhuis. De burgemeester die maandenlang doet over het beantwoorden van vragen en steeds maar weer raadsleden aan het lijntje houdt met de belofte van nieuwe plannen, of vraagt hun te wachten op een begeleidende brief, of er achter gesloten deuren op aandringt om hem te vertrouwen. “
Zijn aanpak van ‘deradicalisering’ (wat is dat eigenlijk?) was voor veel kritiek vatbaar.
en de binnenstad van Amsterdam heeft hij aardig laten verloederen.
Als minister van integratie was zijn gedrag ronduit schofterig toen hij weigerde vragen over de kosten van immigratie te beantwoorden. Je ziet in dit korte artikel al hoe hij draait en keert, want hij begint daarna zelf over opbrengsten. Een zeer zwak optreden! – hier nog eens stevig bekritiseerd. Ik heb Van der Laan mede om deze gebeurtenissen, altijd gezien als een vrij arrogante man, met meer blabla dan hem wel wordt toegedicht. En sowieso niet de heilige die hij laatst voor velen werd…
Maar ik denk ook aan de keer dat ik in een café was waar hij bloemen kwam brengen, omdat het overvallen was. Dat was aardig van hem en hij toonde zich betrokken. We liepen toevallig samen naar buiten en ik sprak hem aan. Hij stelde zich voor. Bijzonder, niet elke bekendheid doet dat, velen gaan ervan uit dat je hen wel kent. Daarna was het onmiddellijk: “Wilt u een sigaret, meneer Verwer?” Sympathiek, vooral ook dat hij mijn naam had onthouden, maar ik rook niet.
Na een aardig gebaar en gesprek ga je iemand altijd anders zien. Maar ik blijf kritisch tegenover hem, ook nu hij overleden is. Dit is dan wel mooi om te lezen:
(Van der Laan over zijn laatste dagen):
“Ik maak alles klein. In momenten. Dan zijn er goeie momenten, en slechte.”
Ik zal hem niet missen – zoals velen nu (zeggen te) doen.
Zijn dood is erg voor hemzelf en zijn naasten.
Ontdek meer van Renzo Verwer, blogger/auteur
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Renzo Verwer, blogger/auteur 
Het was weer een geslijmjurk en bewieroking van de bovenste plank ja; o.a.bij De Wereld Naait Door. En Lil Kleine kwam ook nog even voorbij, om wat te zeggen over Van der Laan. Op dat moment wilde ik eigenlijk een geweer legen op m’n tv.
Hoor ik de naam van “Eberhard van der Laan” dan onderga ik van binnen een hoog oplopende haat tegen alles wat links is. En waarom verketter ik dan links?
Omdat links ons land heeft verziekt van wat voorheen een fantastisch vrij en leefbaar land was en mede door o.a. zulke sujetten als een “Eberhard van der Laan” volledig naar de kloten is geholpen, met daarbij de opmerking dat men uiteraard wel zeer goed voor zichzelf heeft gezorgd en dus het bekende appeltje voor de dorst, ook na zijn dood ten volle door iedere linkse fascist flink uitgebuit zal worden!
Moge hij ruste in zijn eigen vrede, maar ik ga er blindelings van uit dat hij hierboven flink op z’n kloten krijgt! Misschien wel voor EEUWIG……..
[…] Lees verder>>> […]
In principe heb ik, sinds Drees Sr. zijn lidmaatschap van de PvdA opzei, altijd al grote reserves gehad t.a.v. de PvdA. Drees was m.i. de laatste ècht grote staatsman die Nederland ooit gekend heeft en alle wat ná Drees kwam, met name namens de PvdA, heb ik altijd met grote scepsis gevolgd. En niet ten onrechte! Want tijdens, de kabinetsperiode van de voormalig nationaal-socialist Den Uijl begon het grote kiezers kopen al, met allerlei ‘fraaie’ zaken zoals: de realisering van honderdduizenden onschendbare, doch vaak zeer incompetente ambtenaren die tot in de kist verzekerd waren van hun inkomen en pensioen. Had men als kritische werknemer een hardnekkig griepje of zo, hoppa de WAO in, een levenslange zekerheid van inkomen. Op een gegeven moment waren er wel zo’n 1 miljoen van die NEP-wao-ers. Vond men de derde wereld en haar inboorlingen zielig?….Hoppa, daar gingen dankzij PvdA-er Jan Pronk ook weer vele tientallen miljarden Pronkgeld naar toe. Onze Eberhard is eigenlijk ook zo’n figuur met een twijfelachtige reputatie als ex-kraker in Amsterdam, met een kraakverleden wat inmiddels terecht een ernstig strafbaar feit is. Nee, ik heb het, alles overziende, eigenlijk wel helemaal gehad met de PvdA want nu er niks meer te sinterklazen van andermans portemonnee van de inmiddels wèl kritische burger is de PvdA eigenlijk verworden tot een zielig partijtje in de marge. Hier wou ik het maar even bij laten en wens ik U een prettige vrijdag toe!