Het lied Pussy Power (van Brick by Brick, 1990) van Iggy Pop heeft me altijd geboeid. Het is waar, het is rauw en goed gezongen.
Een fragment:
“An evil shadow across my brain
A certain burring that makes me insane
She’s on my beam oh no she’s in my room
She’s all around me now and I’m a tool
(…)
Pussy power-hour by hour
Pussy power oh what a flower
I want to hold her close to me
‘Cause pussy power’s pulling me
Down
When it’s there and I can’t have it
I get real real rabid
I’ve got to figure out a way
I’m so pent-up, like this I can’t stay
I’ve got to look this in the eye
I’m much too crazed, I’m much too shy”
‘I am tool’. ‘ Crazed en shy’, wat gaaf geformuleerd!
(Er zijn nu alweer mensen die me verkeerd begrijpen, weet ik van mijn vorige blog over erotiek. Bijzonder jammer… voor hen.)
Vrouwen, en ik laat het lied bepaald niet iedereen horen, reageren vaak gegeneerd op dit nummer. Het lied is pijnlijk; het gaat over de macht van hun kutje. En dát nu vinden ze niet allen leuk. Vrouwen hebben gemiddeld meer de neiging geilheid te zien als een minderwaardig gevoel, en ze dwepen gemiddeld liever met ‘verhevener’ gevoelens.
Ik heb slechts enkele vrouwen ontmoet, ik ging ook met hen naar bed, die Pussy power waardeerden.
Eentje, bijzonder promiscue (een leuke eigenschap, ik snap die heisa daaromheen echt niet), vond het lied geweldig: “Jaaaa, dat ben ik, dat is mijn leven! Ik geniet van mijn pussy en van alle mannen die ik ermee kan krijgen.” De ander, ook al een buitenlandse, was nuchterder:
“Een mooi, ontroerend lied. Iggy en Renzo hebben gelijk.”