Recensenten hebben vaak vreemde vooronderstellingen en ideeen waar zij vanuit gaan .
Zo lees ik op
http://www.ad.nl/cultuurenshow/article790336.ece
over de film over het leven van Herman Brood onder de titel ” kneuterig beeld van Herman Brood” :
” Deze benadering faalt echter op diverse fronten. De manager wordt als een karikatuur opgevoerd, als een provinciale ritselaar die gebrekkig Engels spreekt, maar ook niet echt duidelijk kan maken wat hij in zijn beschermeling ziet. Van Dijk lijkt nu op een sukkel die door de egotripper Brood telkens werd uitgebuit. Zijn kneuterigheid ligt er veel te dik bovenop en overschaduwt de figuur van Brood die erg oppervlakkig wordt voorgesteld.
Nog kwalijker is de vertolking van Boissevain als Brood. Geen moment weet hij in de junkiescenes te overtuigen en ook de intonatie van de zanger weet hij amper na te bootsen. Alleen playbackend op het podium weet Boissevain een glimp van de echte Brood op te roepen.
Herman Brood kan maar beter voortleven in zijn muziek en niet in deze film. ”
De reacties op de site van lezers zijn bijv.:
– Had je soms meer verwacht van die vent die een ongezonde levensstijl er op na hield.
En muzikaal was het ook niets
EN:
– Een kneuterige film? Hoe kan dat ook anders met zo’n kneuterig onderwerp? Herman belichaamde alles wat er mis is met rock& roll van Nederlandse bodem: alleen maar buitenkant, nergens echte bezieling.
Inderdaad: aan die reacties heb ik meer dan aan een recensie vol vooronderstellingen en idiote ideeën over hoe de film zou moeten zijn. Het lijkt wel alsof de recensent teleurgesteld is (lees het hele stuk maar op de ad-site) dat Brood de internationale top niet haalde, en dat nu probeert af te wentelen op de makers van de film.
Wel, misschien is de film ook wel erg slecht. Maar dan vermoed ik om andere redenen dan genoemde.
een tweede les: aan goede kijkers /lezers heb je soms meer dan aan geletterde critici
