Boudewijn van Houten 75 jaar

 

Boudewijn van Houten, voor  even in Nederland.

10 Mei aanstaande wordt hij 75 jaar. Een doorbraak naar de heuse literatuur en/of naar de bestsellers is altijd uitgebleven; hij was en bleef een cultschrijver. Gehaat door sommigen, geliefd door anderen – en dat geldt voor zowel zijn boeken als zijn persoonlijkheid. Boudewijn van Houten is een schrijver met een klein, trouw publiek. ‘Ik ken veel van mijn lezers persoonlijk’, verklaarde hij eens.

Critici beoordelen zijn boeken vaak op moraliteit: ‘Een eng rechts mannetje’. Dat was ook de kern van het verwijt dat Adriaan van Dis maakte in diens veelgeroemde boekenprogramma.

Sinds jaar en dag woont Van Houten in België. Nederland mist hij niet. Dat land is naar zijn mening zo klein, ‘dat er maar plaats is voor één manier van denken: een nogal politiek correcte manier van denken die mij niet ligt. Nederland is als een schrijver van wie je in onnozele jaren alles gelezen hebt. Dan blijf je hem zo’n beetje volgen, al zie je er niet zoveel meer in.’ Van Houten is een groot vrouwenliefhebber, zijn leven wordt beheerst door de jacht op vrouwen en de omgang met hen. ‘Vrouwen zijn lief voor me’, zegt hij vaak.

En hij blijft boeken schrijven, naast allerlei journalistiek en vertaalwerk: het ‘schrijven om den brode’.

Het bereiken van een kroonjaar is de reden voor enkele vragen aan de auteur, van wie onlangs zijn twintigste boek verscheen.

 

75 jaar… Gefeliciteerd! Of moet ik je condoleren?

Dank voor je felicitaties. Tja, dat feliciteren met een verjaardag is eigenlijk gek inderdaad. Een stap dichter naar de dood.

 

Wat een leeftijd, wat kunnen we nog van je verwachten?

Er zijn drie boeken die ik nog wil schrijven, maar ik praat er beter pas over als ze geschreven zijn.

 

Vanaf wanneer in je leven voelde je je oud?

Ik voelde me oud vanaf 65 jaar. Laat dat nu precies de leeftijd zijn waarop ze iemand pensioneerden? Hoe goed hebben ze dat gezien.

Opvallend aan jou vind ik dat ongeveer je hele leven je vrouwen tussen 30 en 40 het mooiste vindt. Draait het leven de oudere man dan geen loer, dat ie steeds op jonge vrouwen blijft vallen?

De ouderdom is één en al loer. Wat er niet leuk is aan de ouderdom, kun je wel raden…na je 60e wordt alles minder. Wat een onzin, die bejaarden in spijkerbroek, die wanhopig doen of ze jong zijn. Ze worden ouder, lelijker, minder energiek – en dat weten ze zelf ook heel goed.

Ik ken je afschuw van The Stones – als fenomeen vooral. Echter, zij zongen als jonge kerels al in 1966 ‘What a drag it is getting old’.

Hierin hebben ze nu eens gelijk.

Welk boek is je het dierbaarst? Er zijn schrijvers (Tim Krabbé bijvoorbeeld) die vinden dat die vraag ongepast is: (vraag 52): ‘Iedere moeder zal weigeren een podium samen te stellen met haar leukste kinderen. Ze zal misschien voor zichzelf wel een rangorde hebben, maar die zal ze nooit aan anderen vertellen.’

De favoriete boeken zijn als de liefdes: ze volgen elkaar op. Op het ogenblik is mijn favoriete boek ‘Mémorial de Sainte-Hélène’ van de graaf de Las Cases.

Je favoriete boek door jouzelf geschreven, dat bedoelde ik eigenlijk. Over ‘De vlucht naar voren’ (1987, over je ‘carrière’ op kantoor en de omgang met een gestoorde vrouw) was je laatst opvallend negatief. Dat je toen nog hing aan het anti-burgerlijke. Heeft je oeuvre zich ontwikkeld van anti-burgerlijkheid naar burgerlijkheid? Menigeen zal daar niet zo over denken.

‘De vlucht naar voren’ vind ik qua pittige stijl mijn BESTE boek, maar de wat anti-burgerlijke ideeën erin hang ik niet meer zo aan. Ik ben niet compleet burgerlijk geworden inderdaad, maar ik val de burger toch minder af dan vroeger.

Mij is ‘Heel de intellectueel’ (2004) het dierbaarst, omdat ik daar met een revolutionair idee kom, niet minder! Ik stel dat de zelfbenoemde intellectueel geen recht op deze titel heeft en een desastreuze macht heeft gekregen, omdat de kern van het streven van deze gefrustreerde klungel de anarchie is, al pretendeert hij nog zo hard dat hij de wereld zal redden.

Is er vooruitgang geweest in je leven, op welk terrein wel en op welk terrein niet?

O ja, veel vooruitgang. Ik lees bijvoorbeeld geen slechte boeken meer, ik weet de goede te vinden en de slechte te mijden (tenzij ik ze voor mijn werk moet lezen). Anderzijds lijkt de ouderdom op de jeugd: dezelfde eenzaamheid.

Ik ben wat kort in mijn antwoorden hè, maar ik zit tussen twee reizen en heb veel te doen. Aan de slag dus weer!

Van Houtens laatste boek, zijn beste stukken uit http://www.dagelijksestandaard.nl

Een ouder interview met Van Houten lezen? Klik op/kopieer deze link:

Bibliografie Boudewijn van Houten

Romans en verhalen

Onze hoogmoed, roman, De Arbeiderspers, Amsterdam 1970 / Peter van der Velden, Amsterdam 1980 / Aspekt, Soesterberg 2002

Zoveel lol, roman, De Arbeiderspers 1971 / (onder de titel ‘De ontgroening’:) Peter van der Velden, Amsterdam 1981

In de schaduw der rijken, verhalen, Peter Loeb, Amsterdam 1976

Een hartstocht, roman, Loeb & Van der Velden, Amsterdam 1979

Au pair, roman, Nioba, Antwerpen 1987

De vlucht naar voren, roman, Manteau, Brussel 1988

Holland-België, verhalen, Manteau, Brussel 1990

De modder van Haspengouw (onder het pseudoniem Sarah Bode), roman, Aspekt, Soesterberg 2003

Een andere wereld, roman, Aspekt, Soesterberg 2011

 

Essays

Hoerenlopen, Manteau, Brussel 1977

Van onze correspondent op de aarde, Manteau, Brussel 1978

Fout, Lebensbericht meines Vaters, Manteau, Antwerpen 1987

Heel de intellectueel, Aspekt, Soesterberg 2004

Een lichtzinnig leven, Aspekt, Soesterberg 2008

Tegengif 1 x daags, Flanor, Nijmegen 2013

 

Autobiografisch

Erotisch dagboek, dagboekfragmenten 1970-1980, Peter van der Velden, Amsterdam 1981

Vieze oude mannen (onder het pseudoniem Hans Derks), erotische briefwisseling, Aspekt, Soesterberg 2002

Mijn auto’s, een autobiografie, Aspekt, Soesterberg 2003

 

Bloemlezing

Ooggetuigen van de tweede wereldoorlog, De geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog in egodocumenten, Loeb, Amsterdam 1981 / (onder de titel: ‘Ooggetuigen ‘40-45’) Verba, Hoevelaken 1995 / (onder de titel ‘De getuigen’) Anthos, Baarn (z.j.)

Vertalingen

Van Houten vertaalde o.a.:

• Louis Pauwels, Open brief aan gelukkige mensen en die reden hebben gelukkig te zijn, Ankh-Hermes 1972.
• Mark Twain, De hongersloep, Manteau Marginaal, Manteau 1977.

Van Houten schreef ook nog diverse Lekturama-werken: geschiedenisboeken, reisgidsen.

Meer over Boudewijn van Houten:

DBNL

Over van Houtens leven is ook een film gemaakt, door Jef Rademakers: Een lichtzinnig leven (2008) ooit te zien op Cultura.

---

Ontdek meer van Renzo Verwer, blogger/auteur

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.